Weet de hedendaagse Nederlander wat het is om vluchteling te zijn?

“Ga wat betekenen voor je eigen land! Ze denken overal maar recht op te hebben zodra ze in de EU zijn, de arrogantie.” – 94 likes.

Ik schrik. Hoe kan iemand dit zeggen terwijl hij of zij de verhalen van die mensen niet kent? Zonder zelf te weten, te voelen hoe het is om in Syrië of Afghanistan te wonen? We hebben het hier niet over vijandelijke soldaten, we hebben het hier over migranten en vluchtelingen. We hebben het hier niet over een invasie, maar over mensen die zoeken naar een veilig thuis. Mensen die een cultuur verrijken, zolang je je daar als land voor inzet. Als je als land bereid bent om op die manier te kijken naar migranten en vluchtelingen. Niet als last, maar als kans.

Je voelt dat je er niet mag zijn, dat je een last bent. Dat gaat gevolgen hebben voor je psychische gezondheid. Laat staan dat je je familie, vrienden, cultuur, alles wat vertrouwd is, achter moest laten. Je krijgt een vervormd beeld van jezelf, van de wereld en leeft om te overleven. Je wilt verandering maar weet niet hoe. Wanhoop drijft mensen tot gekke dingen. Stelen, vernielingen, bedreigingen, etc. Het zijn verkeerde dingen. Maar wij weten niet hoe het is om in de overvolle kampen te leven. Wij weten niet wat een mens mentaal, fysiek, geestelijk en emotioneel voor de kiezen krijgt.

Zolang wij mensen als vijanden blijven behandelen, zal er geen verbetering komen. Dat gebeurt als wij besluiten om onze houding te veranderen, mensen te zien als mensen die dezelfde basisbehoeften hebben als jij en ik, met talenten en gaven die geweldige dingen tot stand kunnen brengen. Mensen de kans
te geven tot rust te komen, te helen door een thuis te zijn. Vanuit een veilige thuishaven ontstaat er voor een mens ruimte om vrucht te dragen. Het stadium ‘overleven’ voorbij zodat we eensgezind leren te zijn, elkaar aanvullen en versterken.

Dit zie ik gebeuren op de werkvloer in Grenzeloos. Mensen laten zien we ze zijn, ontdekken waar hun kwaliteiten liggen en hoe ze het team verrijken. Het is een langzaam proces en vereist geduld. Het begint namelijk bij vertrouwen. Vanuit vertrouwen durven mensen zichzelf te zijn en ontstaat er verbinding onderling de werknemers. De universele kwetsbaarheid en kracht van de mens komt aan het licht door de eerlijke en open gesprekken.

Heb daarom compassie voor en geduld met elkaar. Ondersteun initiatieven die ervoor zorgen dat omstandigheden in kampen verbeteren. Zeker nu met het corona-virus. Bemoedig de EU in het zoeken en vinden van oplossingen, kansen en mogelijkheden. Geef waar nodig is en zie om naar eenzame vluchtelingen in ons land. Laten we niet te snel oordelen en bij onszelf en onze omgeving beginnen.

Dit gebeurt al en dat is prachtig! Alleen door samen te werken, komen we hier uit. Niet door versplintering of afzondering.